BAHARAN

                   بهاران

   مُژده ای دل ، که بهاران می رسد

   شَبنَمی   بر  لاله زاران  می رسد

   چَه چَهِ   بُلبُل    ،  نوایِ   قُمریان

   از   میانِ     گُلعُذاران    می رسد

   می خروشد  آبِ برف  از کوهسار

   بر  فَرازِ  چشمه ساران  می رسد

   نِکهت و  بویِ خوشِ  گُلْ یاسْ ها

   همزمان   با بویِ  باران  می رسد

   شادی و  شور و  شَعف   بارِ  دگر

   بر   جوارِ   غَمگُساران   می رسد

   غُنچهٔ  بِشکُفته  در  بُستان و  باغ

   بر کنار  و  کُنجِ  خاران   می رسد

   می رود    بارِ   دگر    فصلِ   شِتا

   گاهِ   ختمِ    شامِ   تاران   می رسد

   غم مخور  ای دل  که می آید بهار

   موقعِ  عُسرت   بپایان   می رسد .

                                 شاعر معاصر : داوود جمشیدیان

                                         مهرماه ۱۳۹۵