مَحوِ رُخِ نازِ تو

   ای آنکه جز تو برکس هرگز دلی نبستم !

   از نِکهتِ رُخِ تو  ، من مستِ مستِ مستم

   بُردی تو با نگاهت هوش و حواس و خوابم

    تا به  ابد   اسیرِ و  ، مَحوِ  رُخِ   تو  هستم

                                            شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین