فِقدان

   بُگذار مرا  ، که  با  غمم  سر بکنم

   بر حالِ د لم ، چاره ی دیگر بکنم

   رفتی و دوچشمِ من پُر از اشک شده

   فِقدانِ  تو را ، چگونه  باور  بکنم ؟

                                    شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین