LOVE

      معشوقِ من

  ای گُلِ نازی که بهار منی

  روشنیِ مَحفلِ تار منی

  ناز مکن با دلِ شیدایِ من

  تو همهٔ صبر و قرار منی

  سوخت لبم در عَطَشِ بوسه ای

 در گذر از عشق تو یار منی

  بهرِ وصالِ  تو پریشان شدم

  قبله گاه این دلِ زار منی

  نیست گُلی همچو رُخِ نازِ تو

  نِکهت خوش رو به دیار منی

  مستِ دو چشم و رُخ و زُلفَت منم

  جلوه گاه چشمِ خُمار منی

  با تبِ عشقِم تو مَحَک میخوری

  ای که در این گوی قُمار منی

  جز تو نباشد به دلم آرزو

  مونس و همراه و جوار منی

  آمده پایَت به درون دامِ من

  غزالِ زیبای ! ،  شکار منی .

  مهرماه ۱۳۹۵ --- داوودِ جمشیدیان ( مَجنونِ بختیاری )