وَیلونِ غُوارِ عشق
مو برگِ گُلِ حُشکُم ، تو شونَمِ بهاری
تَو کِردُمِه زِ دیریت ، بِیو دِی وا دیاری
هر شَو گِرُم وِه دَسُم ، هار دوتا زونیامِه
وِه حال ِ زار و بختُم ، مَیَر خَوَر نداری ؟
وا با دل اَنجِنیده ، همش رَهنِه ایپاهوم
وَیلون و عاشِقُم مِن ، غووارِ انتظاری
دلِ مو کوه گِرِهدِه ، سی پَل و بُرگ و لاشِت
وا با دلِ مو اَمشو ، پَه سیچه دَنگ دِراری
پِسین رِسی ، شَو اَووِی ، مو دِی طاقت نَدارُم
تا کَی دِیِه اِیایی ، آرمونُمِه ووراری ،
هر فِی اِیای وِه ویرُم ، چی اَنگِشتی ایسوسوم
هَی ایوَنیم دو وارته ، وِ یاادِ وارگِه پاری
بو هَنَفِت ایگوی که ، عَطرِ غُنچه کِلوسِ
چی کوگ دَر ایمَهنی ، بِهیگِ آسِماری
مُردُم دِیه بِو پَه ، روزُم کِشی وِ سالی
تو سِتینه دِلُمی ، اَی عشقِ بختیاری
شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ( مجنون بختیاری )
برچسب : نویسنده : cavayeshereman0 بازدید : 178