BARG VA BAD

     به بهانهٔ از راه رسیدنِ فصلِ پاییز ( فصلِ دلتنگی ها ) ،

                 برگ و باد

    بادی وزید و

                درخت لرزید ،

                          یک شاخه از آن

                                      با باد پیچید ،

                                                   یک برگِ تنها

                                                                 از باد ترسید ،

                                                  آن برگ افتاد

                            چون باد را دید ،

     درخت ناگه

                             به برگ خندید ،

                                               وقتی که فهمید

                                                             آن برگ ترسید ،

                                              با خود نگاه کرد

                           پاییز را دید ،

   بویی ز پاییز

                             در دشت پیچید ،

                                              آن دشتِ سرسبز

                                                           این رنگ را دید ، :

                                                 زرد و طلایی ،

                                               چون رنگِ خورشید .

                             شاعرِمُعاصر :

                                             میر داوودِ جمشیدیانِ لَجمیر اَورَک

                                        ( مُتِخَلِص به مَجنونِ بختیاری)

                                                               خزانِ ۱۳۹۵