MEHMANE NAKHANDEH

  شاهکاری جدید در ادبیاتِ کودک :

            مِهمانِ ناخوانده

  یک روزِ برفی

  ازسوزِ سرما

  گُنجشکی آمد

  از پشتِ کوهها

  ریختم برایش

  گُل دانه ها را

  هردَم نوکش را

  می زد به آنها

  می خورد تُند تُند

  آن دانه ها را

  یک شبِ سردی

  رسید از راه

  شبِ درازی

  چون شبِ یلدا

  آمد کِنارم

  گُنجشکِ تنها

  با عشق و امید

  به شوقِ گرما

  گذاشت بر هم

  او پِلک ها را

  به خوابِ خوش رفت

  با آرزوها

  تا صُبح آرام

  خوابید همان جا

  شب رفت و آمد

  یک صُبحِ زیبا

  ناخوانده مِهمان

  برخاست از جا

  از پیشِ من رفت

  تا بیکرانها  .

                                 شاعرِ مُعاصر : داوودِ جمشیدیان

                                                     زمستانِ ۱۳۹۶