VAILONE GHOVARE ESHGH

                           وَیلونِ غُوارِ عشق

  مو برگِ گُلِ حُشکُم ، تو شونَمِ بهاری

  تَو کِردُمِه زِ دیریت ، بِیو دِی وا دیاری

  هر شَو گِرُم وِه دَسُم ، هار دوتا زونیامِه

  وِه حال ِ زار و بختُم ، مَیَر خَوَر نداری ؟

  وا با دل اَنجِنیده ، همش رَهنِه ایپاهوم

  وَیلون و عاشِقُم مِن ، غووارِ انتظاری

  دلِ مو کوه گِرِهدِه ، سی پَل و بُرگ و لاشِت

  وا با دلِ مو اَمشو ، پَه سیچه دَنگ دِراری

  پِسین رِسی ، شَو اَووِی ، مو دِی طاقت نَدارُم

  تا کَی دِیِه اِیایی ، آرمونُمِه ووراری ،

  هر فِی اِیای وِه ویرُم ، چی اَنگِشتی ایسوسوم

  هَی ایوَنیم دو وارته ، وِ یاادِ وارگِه پاری

  بو هَنَفِت ایگوی که ، عَطرِ غُنچه کِلوسِ

  چی کوگ دَر ایمَهنی ،  بِهیگِ آسِماری

  مُردُم دِیه بِو پَه ، روزُم کِشی وِ سالی

  تو سِتینه دِلُمی ، اَی عشقِ بختیاری

                         شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ( مجنون بختیاری )