DAR BAZME SHERE MAN

              در بَزمِ شعرِ من

  در   بَزمِ  شعرِ من  بیا   ،  مُشتاقِ  دیدار تو ام

  تو  شبنمِ  افتاده ای  ،  من  گُل  به  گُلزار تو ام

  تابِ  نگاهِ  مستِ  تو ،  خمیه زده  بر  جانِ  من

  ای  نوگُلِ   لیلی  رُخَم  ،  مجنونِ  رُخسار تو ام

  مَحو  و  پریشانم  مکن  ، آشُفته  حیرانم  مکن

  غم را  ببر  از این  دلم ، چون عاشقِ زار تو ام

  میسوزد این دل در تَبت ،خوکرده ام من با غمت

   کُهنه  طبیبِ  این  دلی ،  ای آن که  بیمار توام

  عشقِ  زلیخایی   تویی ،  سُلطانِ  زیبایی  تویی

  من یوسفِ  سرگشته ای ،  در آن شبِ  تار توام

  با رأی و  حُکمِ عاشقی ،  در دام و بند افتاده ام

  من عاشقِ محکومِ عشق ،  سررفته بر دار توام

  برما نظر کن  یکدَمی  ،  ما را رها کن ازعَطَش

  جا خوش نما اندر دلم  ،  امشب  گرفتار  تو ام .

                              شاعرِ مُعاصر : داوودِ جمشیدیان

                                                  فروردینِ ۱۳۹۶